به یاد داشته باشید که لوس بودن در دورانی از رشد کودکان نسبتا رایج است؛ اما اگر رفتارهای فرزندتان مشکل ساز شده است و این دغدغه فکری را دارید که با کودک لوس چه کنیم، به کارگیری این راهکارها می تواند به شما کمک کند تا رفتارهای او را اصلاح کنید؛ حواس کودک را پرت کنید، با کودکان بحث نکنید، با کودکتان ارتباط سالمی داشته باشید، در خانه یک روتین منظم و قوانینی داشته باشید، محیط خانه را آرام و شاد کنید، رفتارهای بد کودک را اصلاح کنید، کودک را از عواقب رفتارهای بد آگاه کنید، رفتارهای خوب کودک را تشویق کنید، کار گروهی را به بچه ها یاد دهید، اجازه دهید کودکان ناامیدی را تجربه کند، صبر او را آزمایش کنید، کودک را از چالش های زندگی آگاه کنید و پول جمع کردن را به بچه ها یاد دهید.
علل اصلی لوس شدن بچه ها
کودک لوس به کودکی نابالغ، خود محور و بد اخلاق می گویند که رفتارهای خشونت آمیز و نامناسب از خود نشان می دهد. به طور کلی این رفتارهای کودکان ریشه در ناز پرورده بار آوردن بیش از حد بچه ها توسط والدین و یا ناتوانی والدین در تعیین مرزها و قوانین مناسب برای کودک دارد؛ منطقی است که وقتی یک کودک بد اخلاق کنترل نشود، بعدا کنترل او سخت تر می شود.
بسیاری از والدین با پیدا کردن علت لوس بودن فرزندشان به راحتی روش برخورد با این مشکل را پیدا می کنند.
کودکان به دلایل متعددی ممکن است لوس شوند که برخی از این دلایل عبارتند از:
- برآورده کردن تمام نیازها و خواسته های کودک و عدم تعیین حد و مرز و محدودیت های متناسب با سن بچه ها
- تجربه زندگی در محیط خانه و خانواده ای که تعامل کمی بین اعضای خانواده وجود دارد.
- تک فرزند بودن؛ زیرا بچه های تک فرزند عموما بیش از حد مورد حمایت والدین قرار می گیرند.
- مراقبت کردن بیش از حد از کودک و اجازه ندادن به کودک برای تجربه کردن کارهای جدید و مشاهده عواقب کارهایشان.
- تحسین، تمجید و دادن جوایز بیش از حد به بچه ها
- عدم نظم و انضباط در خانه و فرزند پروری آسان گیر
نشانه های کودک لوس
در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر باید اقدامات لازم را جهت مدیریت رفتارهای کودک انجام دهید زیرا این رفتارها بعدا آن ها را در محیط های اجتماعی به دردسر می اندازد. نشانه های کودک لوس عبارت است از:
- کودک دقیقا بر خلاف آن چه از او خواسته شده است را انجام می دهد، مدام بهانه می آورد، والدین را نادیده می گیرد، پیشنهادهای آن ها را رد می کند و به حرف والدین گوش نمی دهد.
- رفتارهای پرخاشگرانه ای دارند مانند جیغ زدن، گریه کردن، گاز گرفتن و زدن، به خصوص زمانی که نیازهایشان برآورده نمی شود.
- اغلب این کودکان لوس صبر ندارند.
- خود خواه و خود محور هستند.
- هیچوقت راضی نیستند و همیشه چیزهای بیشتری می خواهند.
- به اطرافیان احترام نمی گذارند و نمی توانند با دیگران همدردی کنند.
- خود را با دیگران مقایسه می کنند و اعتماد به نفس آن ها کم است.
تاثیرات احتمالی لوس بودن کودک بر آینده او
کودکان لوس به دلیل این که خودخواه هستند و ناپخته رفتار می کنند، وقتی بزرگتر می شوند مدیریت مسائل برایشان دشوار می شود و به احتمال زیاد اثرات زیر را تجربه می کنند:
- در صورت برآورده نشدن نیازهایشان عصبانی می شوند و تقریبا برای برآورده کردن نیازهایشان دست به هرکاری می زنند.
- بابت چیزهایی که دارند سپاسگزار و راضی نیستند.
- نیاز دارند اطرافیان مدام به آن ها توجه کنند و از آن ها قدردانی کنند.
- اگر کسی با آن ها مخالفت کند با او دعوا می کنند.
- والدین این افراد اغلب در جمع احساس خجالت می کنند.
- با لجبازی هایشان فضایی آزاردهنده در خانه ایجاد می کنند که باعث می شود تعامل بین اعضای خانواده کم شود.
- سازگاری و همکاری با دیگران برای آن ها دشوار است.
- در ایجاد و حفظ رابطه مشکل دارند.
با کودک لوس چه کنیم؟
برخورد با کودکان لجباز و لوس می تواند خسته کننده و ناامید کننده باشد اما به کارگیری این راهکارها برای مقابله با رفتارهای بد بچه ها یک کار ضروری است.
1- از عوامل حواس پرتی استفاده کنید.
والدین به جای داد و فریاد زدن بر سر کودک و تنبیه او به دلیل رفتارهای نامناسبش، باید آرامش خود را حفظ کنند و حواس او را با چیزهای اطرافش پرت کنند تا سر کودک گرم شود.
2- با کودک بحث نکنید.
مشاجره با کودکان فقط وضعیت را بدتر می کند؛ در عوض با آرامش و احترام با کودک صحبت کنید و یا چند دقیقه اجازه دهید تا کودک آرام شود و برای صحبت کردن آماده شود.
3- والدین باید با فرزندشان ارتباط سالمی داشته باشند.
کودکانی که ارتباط سالمی با والدینشان دارند، مشکلات و نگرانی هایشان را با آن ها مطرح می کنند و با خیال راحت با والدین گفتگو می کنند. سعی کنید با انجام فعالیت های ساده در خانه، ارتباط بین خود و فرزندتان را تقویت کنید و از فرزندتان بخواهید تا راحت درباره احساساتش با شما صحبت کند تا رشد عاطفی و هیجانی آن ها تقویت شوند و بعدا توانایی مقابله با موقعیت های مختلف را داشته باشند.
4- روتین داشته باشید.
به کمک فرزندتان یک روتین و قوانینی تنظیم کنید و تاکید کنید که همه اعضای خانواده باید از آن ها پیروی کنند. والدین باید در رعایت این روتین و قوانین الگوی فرزندشان باشند تا کودک نیز از آن ها یاد بگیرد. علاوه بر آن، پیروی از روتین باعث می شود کودکان نظم و انضباط را یاد بگیرند.
5- در خانه آرامش برقرار کنید.
سعی کنید محیط خانه تان آرام و شاد باشد؛ وقتی کودکان اعضای خانواده را خوشحال، صمیمی و در صلح با یکدیگر ببیند، رفتار بهتری خواهد داشت.
6- بچه ها را از عواقب رفتارهای نادرست آگاه کنید.
اگر فکر می کنید کودک برای درک رفتارهای نادرست و عواقب رفتارها خیلی کوچک است و یا رفتارهای بد او خود به خود و به مرور زمان اصلاح می شود، اشتباه بزرگی می کنید و زندگی آینده او را نیز با مشکل همراه می کنید.
صرف نظر از سن کودک باید به او توضیح دهید و به او بفهمانید که رفتار نادرستی دارد و این رفتار نادرست عواقبی هم خواهد داشت و او را مطمئن کنید که عواقب رفتارهایش حتما اتفاق می افتند.
7- رفتارهای خوب کودک را تشویق کنید.
زمانی که فرزندتان رفتار خوبی دارد، چه در انجام کارهای خانه به شما کمک می کند و چه اسباب بازی هایش را با همسالانش شریک می شود، مهم است که از او قدردانی کنید و او را تشویق کنید؛ قدردانی باعث می شود که کودک رفتار خوبش را ببیند، اعتماد به نفس او افزایش یابد و علاقه اش به انجام کارهای خوب زیاد شود. همچنین مطمئن شوید که او را بیش از حد تحسین نکنید زیرا این کار منجر به خودخواهی کودک می شود.
8- کار گروهی را به کودکان یاد دهید.
با فرزندتان وقت بگذرانید و به او یاد دهید که چگونه باید وسایلش را با دیگران شریک شود، آن ها را به دیگران ببخشند و یا دوباره پس بگیرند. یادگیری کار گروهی از دوران کودکی به بچه ها کمک می کند تا صبر کردن را یاد بگیرند، به دیگران اعتماد کافی داشته باشند و با آدم ها همدلی کنند.
9- اجازه دهید فرزندتان ناامیدی را تجربه کند.
وقتی همه چیز آن طور که برنامه ریزی کردیم پیش نمی رود، با ناامیدی مواجه می شویم. بنابراین اجازه دهید فرزندتان یاد بگیرد که همیشه قرار نیست همه چیز آن طور که ما برنامه ریزی کرده ایم پیش رود و اشکالی ندارد که گاهی اوقات احساس ناامیدی کنیم. همچنین حواستان باشد که ناامیدی کودک منجر به پرخاشگری نمی شود.
10- صبر کودک را آزمایش کنید.
اگر کودک منتظر است تا چیزی که می خواهد را به او بدهید، نیازش را فورا برطرف نکنید تا مجبور شود کمی بیشتر صبر کند. با او صمیمانه صحبت کنید و به او بفهمانید که نیاز است صبر کردن را یاد بگیرد.
11- کودک را از چالش های زندگی آگاه کنید.
برخی از کودکان از ترس شکست خوردن، در فعالیت های خاصی شرکت نمی کنند؛ باید به این بچه ها انگیزه بدهید و به آن ها بگویید که چالش های زندگی بخش جدانشدنی زندگی است و مواجه با این چالش ها آن ها قوی تر می کند. اگر بار اول شکست خورد، او را تشویق کنید و به او بگویید که تجربه کردن، با ارزش تر از برنده شدن است.
12- رفتارهای بد کودک را اصلاح کنید.
یادتان باشد که کارهای خوب کودک را تحسین کنید و اگر رفتار نادرستی هم دارد بهتر است همان لحظه به او بگویید که نباید به این رفتار ادامه دهد و همچنین به او بفهمانید که این رفتار بر روابط او با اطرافیان تاثیر بدی می گذارد.
13- پول جمع کردن را به کودک یاد دهید.
تفاوت بین نیازها و خواسته ها را به فرزندتان یاد دهید. با او در مورد پول صحبت کنید تا پس انداز کردن، هزینه های اصلی و فرعی و اهداف را یاد بگیرد. به عنوان مثال اگر به فرزندتان پول تو جیبی می دهید به او بگویید که هر روز هزینه هایش را یادداشت کند تا اهمیت پس انداز کردن را یاد بگیرد و خواسته های غیر ضروری خود را کنترل کند.